Dlaczego korporacja adwokacka znalazła się pod lupą Trybunału Konstytucyjnego?

Na wniosek grupy posłów Trybunał Konstytucyjny zajmie się kwestią zgodności z Konstytucją zapisów prawnych, pozwalających na istnienie sitwy adwokackiej, gdzie wąska grupa postkomunistycznych działaczy  we władzach rozdziela między siebie horrendalne wpływy ze składek płaconych przez adwokatów i opłat za szkolenie aplikantów adwokackich. I to jest rzeczywiste uzasadnienie dla istnienia tylko jednej korporacji adwokackiej. Fundacja Paragraf jest za pluralizmem, po pierwsze dlatego – że najlepiej oddaje on naturę demokracji, a po drugie dlatego – że przez ostatnich 10 lat prowadziliśmy badania  dotyczące patologii toczących adwokaturę na przykładzie Okręgowej Rady Adwokackiej w Warszawie. 

Pierwsza patologia  – brak lustracji środowiska adwokackiego (Orliński i Obara)

Druga patologia – postkomunistyczne poglądy jako jedyna dopuszczalna opcja światopoglądowa w adwokaturze

Trzecia patologia – brak kworum – beneficjenci pieniędzy z samorządowego koryta sami siebie wybierają, aby wieść próżniaczy żywot na koszt kolegów i pławić się w poczuciu bezkarności. Podnoszone publicznie nośne hasła o misji adwokatury w istniejącym kształcie to puste frazesy, gdyż władze korporacji są wybierane przez 5 procent środowiska.

Czwarta patologia – istnienie pokoleniowych klanów

Piątapatologia – wykorzystywanie pionu dyscyplinarnego do tworzenia bezkarności postkomunistycznych, sitwiarskich klanów i szykanowania adwokatów o innych niż postkomunistyczne poglądach

Szósta patologia – publiczne, agresywne propagowanie lewackiej ideologii

Siódma patologia – system wynagrodzeń, które nie podlegają opodatkowaniu ani nie są objęte obowiązkiem odprowadzania składek ZUS-owskich. Do tego notable we władzach przyznają sobie jednorazowe premie okolicznościowe z okazji Świat Bożego Narodzenia, ślubów komunii, rozwodów itd. w wysokości 200-500 tysięcy złotych.

Ósma patologia – bufonada i nadęcie, które to cechy wykluczają jakąkolwiek krytyczną refleksję najwyższych władz adwokatury nad patologiami, toczącymi to środowisko. Tak jak niegdyś adwokatura broniła dostępu do swoich szeregów dla zwykłych śmiertelników, przyjmując do tego zawodu wyłącznie przedstawicieli sitwiarskich klanów, tak teraz broni swoich  przywilejów. Mało kto dziś pamięta, że dostęp do zwodu adwokata został otworzony za sprawą grupy postępowych posłów,  szanujących wartości demokratycznego państwa prawa. Dostęp do zwodu adwokata został otworzony w tym sensie, że pojawiły się jasne kryteria naboru na aplikację adwokacką, wskazane w ustawie – np. trzeba zdać egzamin, uzyskując wymaganą liczbę punktów. Przedtem w przyjmowaniu na aplikację adwokacką obowiązywał system sitwiarski, dyskryminujący wszystkich kandydatów nie należących do sitwy.